Vissen op een zoete zee
Oral history uit het natte hart van Nederland. Door de komst van de Afsluitdijk en inpolderingen van de voormalige Zuiderzee raakten duizenden vissers hun rijke visgronden en daarmee hun inkomsten kwijt. De stadjes en dorpen aan de voormalige zee verloren in korte tijd een belangrijke bron van inkomsten. Wie toch doorviste ging een ongewisse toekomst tegemoet.
Terwijl de zoutwatervis verdween en er zoetwatervis in het nieuwe meer verscheen, moesten vissers hun vaar- en vistuigen aanpassen en nieuwe vangsttechnieken aanleren. Het aantal doorzetters dat het beroep van hun voorvaderen wist voort te zetten nam sterk af.
Ik ben op zoek gegaan naar wat nog rest van de beroepsvisserij op het IJsselmeer en de Randmeren. De gevolgen van de teruggang van de visserij voor de monumentale Zuiderzeestadjes zijn groot. Met mijn camera ben ik aan boord gestapt bij paling-, spiering-, snoekbaars en brasemvissers en sprak met hen over hun werk en leven.
Het boek ‘Vissen op een zoete zee’ is uitgegeven bij Uitgeverij Hollandia BV, onderdeel van de Gottmer Uitgeversgroep, Haarlem, 2008; tweede herziene druk 2010;
ISBN 978 90 6410 444 2/ NUR 686, 484
De schrijfster geeft lezingen over het thema: geschiedenis van de beroepsvisserij op de voormalige Zuiderzee en het huidige IJsselmeer.
